Mabet, Ahmediye Meydanı civarında ve Gündoğumu Caddesi'nin sol tarafında, köşeye yakın bir yerde bulunuyordu. Camiin kıble tarafında, kapısı Toptaşı Caddesi'ne açılan Saçlı Şeyh Hüseyin Efendi'nin Sünbülî Tekkesi, son cemaat yerinin önünde ise, Korucu Baba'nın açık türbesi vardı. Üsküdar'ı n eski resimlerinde camiin ve türbenin yeri açıkça görülmektedir. Buna göre, mabedin son cemaat yeri ahşap olup sağ taraftaki minaresi, muntazam kesme taştan yapılmıştır. Kısa ve güdük olan bu minare, Gündoğumu Caddesi'nin hemen kenarındadır. Hadîka yazarı bu cami hakkında şu bilgiyi vermektedir: "İlk bânisi Hüdâyî Âsitânesi şeyhlerinden Devatcı zâde Mehmet Efendi'dir. Pederi ile beraber, Şeyh Camii ismiyle tanınan pederi Şeyh Mustafa Efendi'nin asar-ı hayriyesinden olan camiin haricinde medfunlardır. Vefat tarihi, 1090 (1679)'dır. Pederi Devatcı Şeyh Mustafa Efendi'nin vefatı daha öncedir. Bir süre sonra cami harabe haline gelince Padişah Sultan Mahmud Han-ı evvel hazretlerine arzuhal olunmuş, yeniden yapılmıştır.